บอสตัน —กาแล็กซี่กองซ้อนที่อยู่ห่างออกไป 5 พันล้านปีแสงกำลังสร้างเครื่องเร่งอนุภาคอันทรงพลัง ซึ่งแข็งแกร่งกว่า Large Hadron Collider ที่มีพลังมหาศาลถึงล้านเท่าของโลก ภาพใหม่จาก Very Large Array และ Chandra X-ray Observatory ซึ่งนำเสนอในวันที่ 3 มิถุนายนในการประชุม American Astronomical Society เผยให้เห็นการชนกันครั้งใหญ่ที่ขับน้ำพุอนุภาคที่มีประจุ 2.5 ล้านปีแสงสู่อวกาศ
กระจุกดาราจักรเป็นโครงสร้างที่มีแรงโน้มถ่วงที่ใหญ่ที่สุดในจักรวาล
Reinout van Weeren จากศูนย์ดาราศาสตร์ฟิสิกส์ฮาร์วาร์ด – สมิทโซเนียนกล่าวในงานแถลงข่าว นักดาราศาสตร์คิดว่ากระจุกขนาดใหญ่ซึ่งมีกาแลคซีหลายพันแห่งก่อตัวขึ้นเป็นเวลากว่าพันล้านปีเมื่อกระจุกดาวขนาดเล็กชนกัน
เครื่องบินเจ็ทที่ถ่ายภาพใหม่นี้ตั้งอยู่ใจกลางสิ่งที่ Van Weeren เรียกว่า “การชนกันของคลัสเตอร์ที่ซับซ้อนที่สุดที่รู้จัก” กระจุกขนาดเล็กสี่กลุ่มที่มีมวลรวม 3 ล้านล้านดวงอาทิตย์กำลังชนกัน ภาพจันทราแสดงก๊าซระหว่างกาแล็กซีที่ถูกบีบอัดและทำให้ร้อนถึง 100 ล้านองศาเซลเซียส แผนที่วิทยุจาก Very Large Array เผยให้เห็นน้ำพุอนุภาคในก๊าซร้อน เครื่องบินเจ็ทสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการสร้างกระจุกขนาดใหญ่ดังกล่าวได้
รายละเอียดการเกิดของดวงจันทร์ที่ยุ่งเหยิงดูเรียบร้อยขึ้นเล็กน้อย
โลกและน้องสาวบนดวงจันทร์ไม่ใช่ฝาแฝด การวิเคราะห์ทางเคมีใหม่ของหินโลกและดวงจันทร์เผยให้เห็นการค้นพบนี้ช่วยขจัดรอยย่นขนาดใหญ่ในสมมติฐานการกระแทกขนาดยักษ์ ซึ่งเป็นแนวคิดเดียวเกี่ยวกับต้นกำเนิดของดวงจันทร์ที่ยังไม่ถูกยิงตก ซาราห์ สจ๊วต นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์จากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดกล่าว ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษาวิจัยนี้ กล่าว
“เมื่อทุกคนเห็นงานนี้ เราทุกคนก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่” เธอกล่าว “ในใจของฉัน สมมติฐานผลกระทบขนาดยักษ์ยังคงอยู่”
ตามสมมติฐานนี้ เมื่อประมาณ 4.5 พันล้านปีก่อน วัตถุขนาดเท่าดาวอังคารที่เรียกว่า Theia ได้พุ่งชนโลก คายเศษขยะที่บดรวมกันเป็นดวงจันทร์ คอมพิวเตอร์วิเคราะห์การชนกันเสนอว่าดวงจันทร์ควรจะทำจากซากของเธอาเป็นส่วนใหญ่
เนื่องจากวัตถุในระบบสุริยะมีองค์ประกอบเฉพาะ นักวิทยาศาสตร์สันนิษฐานว่าดวงจันทร์และโลกจะมีลายพิมพ์ทางเคมีที่ชัดเจน ผู้เขียนศึกษา Daniel Herwartz นักธรณีเคมีแห่งมหาวิทยาลัย Göttingen ในเยอรมนีกล่าว แต่จนถึงขณะนี้ การศึกษาพบว่าทั้งสองทำมาจากสิ่งเดียวกันทุกประการ
“นี่เป็นปัญหาใหญ่ของสมมติฐานผลกระทบขนาดยักษ์” Herwartz กล่าว “มีคนพูดว่าบางทีสิ่งทั้งหมดอาจจะผิด บางทีดวงจันทร์ก็ก่อตัวในลักษณะอื่น”
วิธีอื่นหายากสจ๊วตกล่าว “ไม่มีโมเดลทางเลือกที่สอง” เธอกล่าว “นั่นเป็นเหตุผลที่ทุกคนยึดมั่นกับชีวิตอันเป็นที่รักของแบบจำลองผลกระทบขนาดยักษ์”
สจ๊วตและคนอื่นๆ ปรับเปลี่ยนทฤษฎีเล็กน้อยในปี 2555 โดยเปลี่ยนขนาดของเธียและการหมุนของโลกเพื่อค้นหาสถานการณ์ที่ทำให้องค์ประกอบของดวงจันทร์ตรงกับโลก
ในช่วงเวลาเดียวกัน เฮอร์วาร์ตซ์และเพื่อนร่วมงานได้ทบทวนปริศนาทางเคมีอีกครั้ง พวกเขาขัดเกลาเทคนิคในการวัดไอโซโทปออกซิเจน ซึ่งเป็นรุ่นของธาตุที่มีมวลแตกต่างกันเล็กน้อย การวัดก่อนหน้านี้ของนักวิทยาศาสตร์อยู่ในช่วงข้อผิดพลาดของเทคนิค
ทีมของ Herwartz ขจัดข้อผิดพลาดด้วยการทำความสะอาดตัวอย่าง ซึ่งเป็นหินดวงจันทร์ที่นำกลับมาจากภารกิจของ Apollo และหิน Earth แล้ววัดเฉพาะออกซิเจนของหินเท่านั้น
“นั่นเป็นเคล็ดลับเพื่อให้ได้ความแม่นยำที่ดีขึ้น” เขากล่าว
Credit : sovereignkingpca.net caribbeandaily.net tokaisailing.net paydexengineering.com infoutaouais.com oeilduviseur.com kaitorishop.info vimaxoriginal.net ikkunhagi.net thegioinam.net
